I luki w logice scenariusza, ale skupmy się na tej niekonsekwencji. To stała wada filmów, w których mamy do czynienia z mocami nadprzyrodzonymi w różnych formach. Moce są złe i wszechpotężne, ale potrzebują jednak drobnego, ludzkiego udziału w ich działaniu, bez którego cały ich wysiłek idzie na marne. Na przykład w jednym z horrorów złe moce musiały czekać, aż kobita zgasi palnik w kuchence gazowej (jakby nie mogły wywołać przeciągu i go zgasić). Lub też złe moce niby są wszędzie i wszystko widzą/wiedzą, ale da się przed nimi czmychnąć i schować się w szafie.
Tak jest i tutaj. Z jednej strony Szatan wysadza restaurację za pomocą kobiety, którą wulgarnym pocałunkiem zmienia w bombę (chyba - tak to wyglądało i jest jedynym logicznym wyjaśnieniem sceny w restauracji po przemianie w łazience, chociaż nie wyjaśnia po co tę restaurację wysadził) albo za pomocą własnego moczu (brzmi dziwnie, ale wyglądało nawet nie najgorzej) wysadza za jednym zamachem samochód kumpla głównego bohatera i radiowóz. Z drugiej strony - wynajmuje zwykłych ochroniarzy i to oni ratują mu życie, biega za bohaterem na piechotę i daje się wpleść w zwykły pościg, po przybyciu do naszego świata zamiast iść prosto do chałupy swojej "wybranki", której pilnowała świadoma wszystkiego zła kobieta i tylko na niego czekała, to łazi gdzieś po domu swojego innego sługi i uwodzi mu kobiety albo zabija nikomu już niezdolnego zaszkodzić księdza, a uciekających Christine i Arniego musi ścigać policja (z jego sługami w szeregach)... Nie wiem, czy Christine i Arnie bardzo daleko odbiegli od miejsca, w którym Arnie rozwalił dwoje policjantów, ale wyglądało na to, że wystarczyło niewiele, żeby ich sam bez problemu dogonił, zwłaszcza ze swoją mocą. W ogóle nie wiadomo, czemu po prostu nie załatwił Arniego jakimś wybuchem czy innym "powerem", gdy ten jeszcze był w domu Christine. Albo czemu policjantka poszukiwała Christine jeszcze zanim ta uciekła z Arniem, skoro zły wiedział doskonale, gdzie Christine przebywa.
Z grubsza chodzi mi o to, że twórcy powinni się zdecydować i albo ustalić, że zło w ludzkim ciele ma przez tę cielesną postać swoje ograniczenia co do wykorzystywanych mocy, określić jakie i trzymać się ich przez cały film (dla przykładu - może z racji bycia złą mocą wpływać poprzez oddziaływanie na umysł na działania innych ludzi i prowokować ich do czynienia tego, co on chce, ale sam z siebie nie sika benzyną i nie sprawia, że ludzie wybuchają, bo ludzkie ciało takich właściwości nie ma), albo uznać, że zło, mimo iż jest człowiekiem, to jednak jest potężnym złem, więc może wszystko, tylko wtedy właściwie superbohater (o ile jest zwykłym śmiertelnikiem) nie ma szans, a nasz świat czeka zagłada.
Oczywiście wyjście nr 2 oznaczałoby, iż film kończyłby się na początku (ewentualnie był obrazem pięknej zagłady świata), więc jeśli twórcy chcieli dać ludzkości szansę, to musieli zdecydować się na sposób nr 1. Tylko nie pokazali, iż zły jako człowiek czegoś nie może, więc w sumie nie wiadomo, czemu zamiast rozprawić się raz dwa z tymi drobnymi przeszkodami w postaci księży czy Arniego lub też po przybyciu do NY od razu pójść do Christine, uwięzić ją i czekać na tę odpowiednią "godzinę czasu nowojorskiego", postanowił robić swoje na piechotę.
Wystarczyłoby w jakiejś jednej scenie pokazać, iż mimo iż nasz "zły człowiek" ma ochotę komuś zrobić coś strasznego, chwilowo osobiście - z uwagi na ograniczenia ludzkiego ciała - sam nie może. Za to za pomocą jakiejś hipnozy, oddziaływania mentalnego sprawia, iż przypadkowy przechodzeń, który akurat był ważącym 200 kg ciężarowcem i trzymał w ręku jakieś ostre narzędzie, rozwala temu komuś łeb. Wtedy można byłoby zrozumieć, iż pewnych rzeczy nie zrobił, bo jako człowiek nie mógł. Np. nie znalazłby Christine, bo jako człowiek nie mógłby jej tak po prostu odnaleźć, nie wiedziałby, gdzie dokładnie się ona znajduje, ale umieścił "swoich" w szeregach policji, żeby jej szukali. A tu z jednej strony gość od ręki robi rozwałkę na pół miasta, a z drugiej ma problem, by pójść do domu "wybranej" i poczekać z nią parę godzin.